Udar cieplny. Objawy, leczenie, profilaktyka

Kiedy nadejdzie fala upałów warto wiedzieć, z czym wiąże się zbyt długie przebywanie na słońcu w nieodpowiednich warunkach.

Udar cieplny jest reakcją organizmu na przegrzanie, która występuje, gdy ciało nie może odprowadzić zgromadzonego w nadmiarze ciepła.

Wiadomo, że gdy temperatura wewnątrz ciała przekracza 41 stopni Celsjusza następują zmiany w komórkach i tkankach-rozpoczyna się proces denaturacji białek i uszkodzenia błon komórkowych.

Kto jest najbardziej narażony na udar cieplny?

Są to dzieci, bo to właśnie u nich nie rozwinęły się dostatecznie mechanizmy termoregulacji. Są to również starsi z dolegliwościami układu krążenia lub zażywający preparaty antyhistaminowe, czy neuroleptyki.

Istnieje również postać udaru cieplnego, który pojawia się wskutek fizycznego wysiłku, wykonywanego w wysokiej temperaturze. Występuje ona szczególnie u osób młodych- intensywnie ćwiczących.

Kiedy spotykamy się z udarem cieplnym?

Szczególnie w gorącym klimacie, w upalne i parne dni, podczas dużego nasłonecznienia (zwłaszcza z nieosłoniętą głową), podczas pracy w gorącym i wilgotnym powietrzu bez przewiewu, w czasie prac polowych w warunkach mocnego nasłonecznienia (żniwa) i w szczególności podczas dłuższych spacerów i plażowania w upalne dni.

Wystąpieniu udaru słonecznego sprzyjać będzie nieodpowiednie, nieprzewiewne ubranie i brak dobrego nawodnienia!

Jakie są objawy udaru cieplnego? W łagodniejszych przypadkach skóra jest zaczerwieniona, w cięższych przypadkach skóra jest blada.

Symptomem są obfite poty, nudności, osłabienie. Pojawia się także niepewny, chwiejny chód, niewyraźna mowa oraz mroczki przed oczami. Dodatkowo występuje gorączka, bardzo silne bóle i zawroty głowy, dreszcze, przyspieszone tętno. Objawy te mogą wykazywać różny stopień nasilenia w zależności od nasłonecznienia.

Co robić, gdy podejrzewamy udar cieplny?

Po wezwaniu lekarza:

• pacjenta odprowadzamy/przenosimy do chłodnego, zacienionego miejsca z dobrym przepływem powietrza

• rozluźniamy i rozpinamy ubrania, zapewniając dostęp chłodnego powietrza
• stosujemy chłodne okłady na głowę i klatkę piersiową
• przytomnym pacjentom podajemy duże ilości chłodnych płynów do picia. Ważne, aby były to małe porcje np. chłodnej wody z niewielką ilością soli.

W razie zatrzymania oddechu przeprowadzamy resuscytację krążeniowo-oddechową.

Ważne, aby do ochładzania nie stosować bardzo zimnej wody, bo wywołuje ona dreszcze, a one zwiększają produkcję ciepła przez organizm. Zanurzenie w zimnej wodzie doprowadza do obkurczenia naczyń podskórnych, co zaburza odbieranie ciepła zatrzymanego w organizmie przez skórę i pozbywanie się go.

Zapobiegajmy udarowi cieplnemu poprzez odpowiednie nakrycie głowy, dostarczanie odpowiedniej ilości chłodnych płynów, wentylację pomieszczeń i noszenie lekkiej, przewiewnej odzieży.